Schone schijn
Het was een mooi feestje. Althans, dat blijkt uit de foto’s die Tessa op social media ziet. Jammer dat ze er niet bij kon zijn, want na weken van hard werken had zij uitgekeken naar een avond stappen met haar vrienden. Echter, Tessa had griep gekregen. Gelukkig zijn daar haar vrienden die de gezellige avond via Social Media de wereld inslingeren. Immers, iedereen mag weten wat voor een té gekke avond ze hebben gehad. Zaterdagochtend ziet Tessa wat ze allemaal gemist heeft.
Sociale media hebben een onuitwisbare plek ingenomen in ons sociale leven en het hoort helemaal bij deze tijd. Het geeft iedereen die het maar wil de kans om zichtbaar en in contact te zijn met de wereld. We vertrouwen op de reviews van onze vrienden en online recensenten als we moeten beslissen bij welke partij we onze reisverzekering afsluiten, welk restaurant in de buurt de beste Affogato heeft of welke fotocamera we het beste kunnen kopen. Dankzij de vele handige tools verliezen we familie niet uit het oog, weten we precies wat vrienden uitspoken en zijn we meer met elkaar verbonden dan ooit.
FOMO
Op de bank voor de televisie checken mensen massaal -en veelal dwanmatig- hun Facebook, Instagram, Twitter of Snapchat, vaak uit angst om maar niets te missen. Waar pijn vaak de drijfveer is tot vooruitgang, zorgt angst juist voor het gebrek daaraan. Er is zelfs een term voor: FOMO, fear of missing out. Je kunt continu op de hoogte zijn van wat anderen aan het doen zijn. En wat jij dus mist.
Vooral jongeren willen alles zien en meemaken en door het enorme aanbod is dit niet realistisch. Content op Snapchat of Instastorie is slechts tijdelijk beschikbaar en moet je acuut kijken om het filmpje niet aan je voorbij te laten gaan. Deze onbewuste druk zorgt ervoor dat jongeren dwangmatig social media blijven checken, slechter slapen, minder goed eten, zich gestresster voelen en een minder goed zelfbeeld ontwikkelen.Nomophobia staat voor “No Mobile Phobia” en daar wordt de stress mee bedoeld die mensen ervaren als ze hun mobiele telefoon niet bij zich hebben. Jammer als we onze jas zijn vergeten maar voor onze telefoon rijden we terug.
Kortom, social media is geweldig en het hoort helemaal bij deze tijd. Maar is dat wel zo? Want in hoeverre is social media sociaal? En hoe “echt” is het nu eigenlijk? Instagram, het snelst groeiende social media platform is dé plek om je leven op te leuken en de mooiste foto’s te plaatsen. Want men post maar al te graag de zonsondergang met palmbomen met de hashtag #lifeiswonderful, het tripje naar Valencia #echttophier of de perfecte taart die gebakken is #Lekkerrrrrr.
Alles uiteraard met de juiste filters.
Zelden lezen we over een leven dat verre van perfect is. De onhandelbare kinderen, de sex die niks voorstelde, de gemise promotie of de stress die het werk met zich meebrengt. We leven in een complexe wereld en strijken deze daarom het liefst zoveel mogelijk glad. We doen vaak alsof alles goed gaat, laten het er mooi uit zien en delen alleen onze beste momenten met anderen. Social media zijn etalages waarin je even kunt kijken.
Maar bij iedere trend zie je ook altijd een antibeweging ontstaan. De Nederlandse zanger Dotan is klaar met het perfecte leventje en via de hashtag #insidemybonespleit hij er voor om de filters in te ruilen voor de foto’s die imperfectie omarmen. Zo kun je, als je dat tenminste wilt, laten zien dat je ook rotdagen hebt. Angela Groothuijzen gaf een mooi voorbeeld in haar #voorennafoto. En zo zijn er steeds meer die eerlijke, ongefilterde verhalen en foto’s zonder poespas posten.
Want dat de vriendinnen van Tessa deze ochtend kotsend boven de plee hangen posten ze nou weer niet.
Dick Pieters is eigenaar van trainingsbureau IGNIUS. Via intervisie, tóp maatwerk trainingsprogramma’s en (team)coaching helpt hij mensen over hun eigen ontwikkeling én werk te laten nadenken. Met resultaten in de praktijk die er toe doen. De columns van Dick verschijnen in alle edities van het Noordhollands Dagblad, bijlage Plus-Werk – TMG.
